- nośnik
- m III, D. -a, N. \nośnikkiem; lm M. -i1. «środek transportowy, urządzenie transportowe»
Nośniki drogowe, powietrzne, wodne.
2. «to, po czym, w czym coś przepływa, jest przenoszone; substancja przenosząca, przewodząca coś; to, na czym coś osiada, osadza się»Nośnik ciepła.
Nośnik katalizatora.
∆ Nośniki prądu «cząstki obdarzone zdolnością przenoszenia ładunków elektrycznych (dodatnich lub ujemnych)»∆ Nośnik tlenu «związek chemiczny, który może łatwo pobierać tlen i oddawać go innej cząsteczce, powodując w ten sposób utlenianie tych połączeń, które z tlenem w danych warunkach nie reagują»∆ Nośnik (zapisu) dźwięku «materiał, w którym zostają utrwalone drgania dźwiękowe (zapisane systemem magnetycznym, mechanicznym, optycznym), np. taśma magnetyczna, płyta, taśma filmowa»∆ inform. Nośnik informacji «środek użyty do przeniesienia informacji, np. drgania elektromagnetyczne, przewodnictwo cieplne, taśma dziurkowana»∆ księg. Nośnik kosztów «konto przeznaczone do wpisywania kosztów»3. chem. «w analizie chemicznej: substancja dodawana do roztworu w celu wydzielenia z niego innej substancji, strącana z roztworu w postaci osadu, na którym strącają się jednocześnie oznaczone substancje śladowe; kolektor»
Słownik języka polskiego . 2013.