- nurtować
- ndk IV, \nurtowaćtuje, \nurtowaćował«o odczuciach, doznaniach: przenikać coś na wskroś, do głębi; o chorobach: dawać się odczuwać, nie ujawniając się na zewnątrz; dręczyć, gnębić»
Kogoś nurtuje wątpliwość, niepewność, ciekawość.
Nurtowała ją ta sama dręcząca myśl.
Słownik języka polskiego . 2013.