obcinać
Look at other dictionaries:
obcinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obcinaćam, obcinaća, obcinaćają, obcinaćany {{/stl 8}}– obciąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, obetnę, obetnie, obetnij, obcinaćciął, obcinaćcięli, obcinaćcięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obcinać się — I – obciąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ścinać włosy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwykle obcinam się na pazia. Ładnie się obciąłeś. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obcinać — patrzeć; oceniać … Słownik gwary warszawskiej
obciąć — dk Xc, obetnę, obetniesz, obetnij, obciąćciął, obciąćcięła, obciąćcięli, obciąćcięty obcinać ndk I, obciąćam, obciąćasz, obciąćają, obciąćaj, obciąćał, obciąćany 1. «tnąc oddzielić coś od czegoś, skrócić coś; uciąć» Obciąć materiał. Obciąć włosy … Słownik języka polskiego
ogławiać — ndk I, ogławiaćam, ogławiaćasz, ogławiaćają, ogławiaćaj, ogławiaćał, ogławiaćany ogłowić dk VIa, ogławiaćwię, ogławiaćwisz, ogłów, ogławiaćwił, ogławiaćwiony 1. leśn. «obcinać wierzchołki lub konary i grubsze gałęzie niektórych drzew, najczęściej … Słownik języka polskiego
strzyc — ndk XI, strzygę, strzyżesz, strzyż, strzygł, strzyżony «ciąć, obcinać, podcinać coś krótko nożyczkami, nożycami, maszynką, wyrównując powierzchnię czegoś; podcinać włosy, sierść; obcinać komuś włosy» Strzyc wełnę owiec. Strzyc owce. Strzyc trawę … Słownik języka polskiego
ogławiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogławiaćam, ogławiaća, ogławiaćają, ogławiaćany {{/stl 8}}– ogłowić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ogławiaćwię, ogławiaćwi, ogłów, ogławiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chmielina — ż IV, CMs. chmielinanie; lm D. chmielinain «pęd, gałązka chmielu» Obcinać zbędne chmieliny. Chmieliny okręcają się dokoła tyczek … Słownik języka polskiego
krzesać — ndk IX, krzesaćszę, krzesaćszesz, krzesz, krzesaćał, krzesaćany 1. «wydobywać iskry, zwłaszcza przez uderzenie żelazem o kamień lub narzędziem stalowym (krzesiwem) o krzemień» Krzesać ogień. Konie krzesały snopy iskier. ◊ Krzesać hołubce «w tańcu … Słownik języka polskiego
kurtyzować — ndk IV, kurtyzowaćzuję, kurtyzowaćzujesz, kurtyzowaćzuj, kurtyzowaćował, kurtyzowaćowany «obcinać ogon (koniowi, psu)» Kurtyzowany ogier, wyżeł. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
