- obcisły
- obciślejszy«ściśle przylegający do ciała, ciasno opinający»
Obcisły sweter.
Obcisła bluzka, suknia.
Słownik języka polskiego . 2013.
obcisły
Look at other dictionaries:
obcisły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obcisłyiślejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} mocno przylegający do ciała; ciasny, opinający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Założyć obcisły sweterek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciasny — ciaśniejszy 1. «zajmujący niewielką przestrzeń, nie pozostawiający wolnej przestrzeni, mało pojemny; nieobszerny, mały, wąski, obcisły» Ciasny kąt, pokój, Ciasne przejście. Ciasne buty, ubranie. ◊ pot. żart. Kochać kogoś jak psy dziada w ciasnej… … Słownik języka polskiego
gorset — m IV, D. u, Ms. gorsetecie; lm M. y 1. «szeroki, obcisły pas usztywniony fiszbinami lub prętami stalowymi, uciskający dolną część klatki piersiowej i brzuch, noszony w celu nadania figurze wysmukłości, używany przez kobiety od XVI do początków XX … Słownik języka polskiego
lejbik — m III, D. a, N. lejbikkiem; lm M. i «luźny żakiet lub kaftan; dawniej: obcisły stanik damski» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
obcisłość — ż V, DCMs. obcisłośćści, blm rzecz. od obcisły … Słownik języka polskiego
obciśle — obciśleej «w sposób obcisły» Ubierać się obciśle … Słownik języka polskiego
opięty — opięci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. opiąć (p.) opięty w użyciu przym. «o ubraniu: ściśle przylegający do ciała, uwydatniający kształty; obcisły, za ciasny» Opięty mundur, płaszcz. Opięta suknia. Opięte spodnie … Słownik języka polskiego
surdut — m IV, D. a, Ms. surdutucie; lm M. y 1. «długa, obcisła dwurzędowa marynarka, zwykle z ciemnego materiału, stanowiąca na przełomie XIX i XX w. męski strój wieczorowy» Czarny, świąteczny surdut. 2. daw. «krótki, obcisły płaszcz noszony w XVII XIX w … Słownik języka polskiego
trykocik — m III, D. u, N. trykocikkiem; lm M. i zdr. od trykot a) w zn. 1: Barwny, miękki trykocik na koszulki. b) w zn. 2: Obcisły trykocik … Słownik języka polskiego
wpić — dk Xa, wpiję, wpijesz, wpij, wpił, wpity wpijać ndk I, wpićam, wpićasz, wpićają, wpićaj, wpićał, wpićany «zagłębić, wbić coś ostrego, zwykle zęby, paznokcie (w jakieś ciało)» Wpijać z bólu paznokcie w poduszkę. Wpić zęby w soczysty owoc. ◊ Wpić w … Słownik języka polskiego
