- oberżysta
- m odm. jak ż IV, CMs. \oberżystayście; lm M. \oberżystayści, DB. \oberżystatówprzestarz. «właściciel, gospodarz oberży; karczmarz»‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
oberżysta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. oberżystayście; lm M. oberżystayści {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek prowadzący oberżę; karczmarz <fr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
karczmarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «człowiek prowadzący karczmę; oberżysta» … Słownik języka polskiego
karczmarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} właściciel, gospodarz karczmy; oberżysta {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień