- obierać
- ndk I, \obieraćam, \obieraćasz, \obieraćają, \obieraćaj, \obieraćał, \obieraćanyforma ndk czas. obrać (p.)obierać się pot. «podchodzić ropą»
Ukłuty palec obierał się.
Słownik języka polskiego . 2013.
Ukłuty palec obierał się.
Słownik języka polskiego . 2013.
obierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obieraćam, obieraća, obieraćają, obieraćany {{/stl 8}}– obrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, obiorę, obierze, obierz, obieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usuwać zewnętrzną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obierać — przestarz. Obrać kogoś do gołej skóry, do nitki «zabrać komuś wszystko» Ktoś obrany z rozumu zob. rozum 5. Obrać dobrą, złą, fałszywą drogę zob. droga 15. Obrać lepszą cząstkę zob. cząstka … Słownik frazeologiczny
obrać — dk IX, obiorę, obierzesz, obierz, obrał, obrany obierać ndk I, obraćam, obraćasz, obraćają, obraćaj, obraćał, obraćany 1. «usunąć z czegoś wierzchnią warstwę, zdjąć z czegoś łupiny, zerżnąć, skroić skórę» Obierać jabłka, kartofle. Obrać jajka ze… … Słownik języka polskiego
cienko — cienkoniej przysłów. od cienki (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Cienko krajać chleb. Obierać kartofle jak najcieniej. Cienko zaostrzony ołówek. ◊ Cienko prząść a) «być w biedzie, w niedostatku, w ciężkiej sytuacji» b) «być bardzo chorym» □ Gdzie… … Słownik języka polskiego
cyganek — m III, D. cyganeknka, N. cyganeknkiem; lm M. cyganeknki «nożyk składany z drewnianym trzonkiem; kozik» Obierać kartofle cygankiem … Słownik języka polskiego
godło — n III, Ms. godłodle; lm D. godłodeł «znak wyróżniający; emblemat, symbol» Godło fabryczne, kupieckie. Godło cechu. Obierać sobie godło. Prace konkursowe podpisane godłem. ∆ Godło państwowe «wizerunek będący symbolem państwa, zwykle nawiązujący do … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
kartofel — m I, D. kartofelfla; lm M. kartofelfle, D. kartofelfli «Solanum tuberosum, roślina z rodziny psiankowatych, pochodząca z Ameryki Płd., uprawiana powszechnie na całym świecie dla bulw korzeniowych jadalnych, pastewnych i przemysłowych; bulwa tej… … Słownik języka polskiego
kreować — ndk IV, kreuję, kreujesz, kreuj, kreowaćował, kreowaćowany 1. «tworzyć, stwarzać, ustanawiać, wprowadzać» Autor kreuje w powieści świat fikcji. 2. «odtwarzać postać utworu scenicznego, filmu (zwłaszcza w sposób oryginalny, wyróżniający się); grać … Słownik języka polskiego
łuskać — ndk I, łuskaćam, łuskaćasz, łuskaćają, łuskaćaj, łuskaćał, łuskaćany «obierać z łuski, wydobywać ze strąków» Łuskać migdały, orzechy. Łuskać groch, fasolę … Słownik języka polskiego