- obrusek
- m III, D. \obrusekska, N. \obrusekskiem; lm M. \obrusekski→ obrusik
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
obrúsek — ska m (ȗ) nav. mn., teh. kar odpade pri brušenju: odstraniti obruske z obdelanega predmeta; kovinski, lesni obruski ♦ metal., min. z brušenjem pripravljen vzorec za opazovanje pod mikroskopom … Slovar slovenskega knjižnega jezika