- obsprawić
- dk VIa, \obsprawićwię, \obsprawićwisz, \obsprawićspraw, \obsprawićwił, \obsprawićwiony - obsprawiać ndk I, \obsprawićam, \obsprawićasz, \obsprawićają, \obsprawićaj, \obsprawićał, \obsprawićany,pot. «zaopatrzyć kogoś w najniezbędniejsze rzeczy, zwłaszcza w odzież»
Obsprawić kogoś od stóp do głów.
obsprawić się - obsprawiać się strona zwrotna czas. obsprawić - obsprawiaćObsprawić się przed urlopem.
Słownik języka polskiego . 2013.