obsprawić

obsprawić
dk VIa, \obsprawićwię, \obsprawićwisz, \obsprawićspraw, \obsprawićwił, \obsprawićwiony - obsprawiać ndk I, \obsprawićam, \obsprawićasz, \obsprawićają, \obsprawićaj, \obsprawićał, \obsprawićany,
pot. «zaopatrzyć kogoś w najniezbędniejsze rzeczy, zwłaszcza w odzież»

Obsprawić kogoś od stóp do głów.

obsprawić się - obsprawiać się strona zwrotna czas. obsprawić - obsprawiać

Obsprawić się przed urlopem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”