oczerniać się – oczernić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} oczerniać siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oczerniasz się tym sposobem w jego oczach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opluć — dk Xa, opluję, oplujesz, opluj, opluł, opluty opluwać ndk I, oplućam, oplućasz, oplućają, oplućaj, oplućał, oplućany 1. «opryskać plwocinami, śliną; plując zanieczyścić» Opluć podłogę. 2. «oczernić, oszkalować kogoś» opluć się opluwać się 1.… … Słownik języka polskiego
osmarować — dk IV, osmarowaćruję, osmarowaćrujesz, osmarowaćruj, osmarowaćował, osmarowaćowany osmarowywać ndk VIIIa, osmarowaćowuję, osmarowaćowujesz, osmarowaćowuj, osmarowaćowywał, osmarowaćywany «posmarować z wierzchu, zabrudzić, pobrudzić czymś» przen.… … Słownik języka polskiego
błoto — pot. Zmieszać, mieszać kogoś z błotem «naubliżać, ubliżać komuś, zniesławić, zniesławiać, oczernić, oczerniać kogoś»: (...) grałem źle, sypałem się za każdym razem. Miejscowy krytyk zmieszał mnie z błotem. J. Brzechwa, Opowiadania. Obrzucić kogoś … Słownik frazeologiczny
unurzać — 1. Unurzać kogoś w błocie, w bagnie «pozbawić kogoś czci, dobrej sławy, dobrego imienia; oczernić»: (...) i za to jeszcze, żeś podstępem / unurzał w błocie mnie i zgnoił, / zmuszając, abym pisał donos – / zapłacisz dzisiaj życiem swoim! J.… … Słownik frazeologiczny
błoto — n III, Ms. błocie; lm D. błot 1. «rozmokła, gliniasta ziemia, tworząca gęstą, lepką masę» Grzęznąć w błocie. Brnąć po błocie. Ubrudzić sobie błotem pantofle. Wpaść w błoto. ∆ med. Błoto lecznicze «borowina» ◊ Rzucać pieniądze w błoto «marnować,… … Słownik języka polskiego
nagadać — dk I, nagadaćam, nagadaćasz, nagadaćają, nagadaćaj, nagadaćał, nagadaćany nagadywać ndk VIIIa, nagadaćduję, nagadaćdujesz, nagadaćduj, nagadaćywał, nagadaćywany «wiele czegoś powiedzieć; naopowiadać, napleść» Nagadać głupstw, bredni. Nagadać… … Słownik języka polskiego
naszczekać — dk I, naszczekaćam, naszczekaćasz, naszczekaćają, naszczekaćaj, naszczekaćał 1. «o psie: wiele razy szczeknąć na kogoś» Brytan naszczekał na włóczęgę. 2. posp. «obmówić, oczernić kogoś, nagadać na kogoś» … Słownik języka polskiego
obgadać — dk I, obgadaćam, obgadaćasz, obgadaćają, obgadaćaj, obgadaćał, obgadaćany obgadywać ndk VIIIa, obgadaćduję, obgadaćdujesz, obgadaćduj, obgadaćywał, obgadaćywany 1. pot. «naopowiadać o kimś rzeczy niepochlebnych, przedstawić kogoś w niekorzystnym… … Słownik języka polskiego
obmalować — dk IV, obmalowaćluję, obmalowaćlujesz, obmalowaćluj, obmalowaćował, obmalowaćowany obmalowywać ndk VIIIa, obmalowaćowuję, obmalowaćowujesz, obmalowaćowuj, obmalowaćywał, obmalowaćywany 1. rzad. «pomalować dokoła, ze wszystkich stron» 2. pot.… … Słownik języka polskiego
