- odczuwać
- ndk I, \odczuwaćam, \odczuwaćasz, \odczuwaćają, \odczuwaćaj, \odczuwaćał, \odczuwaćany - odczuć dk Xa, \odczuwaćczuję, \odczuwaćczujesz, \odczuwaćczuj, \odczuwaćczuł, \odczuwaćczuty1. «reagować doznaniem zmysłowym»
Odczuwać głód, zmęczenie.
Odczuwać bóle reumatyczne, różne dolegliwości.
przen.Odczuwać głód wiedzy.
2. «przeżywać coś uczuciowo; wyczuwać»Odczuwał boleśnie swoją samotność.
Odczuwał dotkliwie zmiany.
Odczuć czyjąś niechęć, wrogość.
◊ Dać, dawać komuś coś odczuć (swoją wyższość, niechęć) lub to, że się go lubi, że się nim gardzi itp. «sprawić, żeby się ktoś czegoś domyślił; uświadomić coś komuś za pomocą aluzji, dać do zrozumienia»◊ Daje się odczuć coś, np. ożywienie, groźba w czyimś głosie, brak czegoś itp. «coś jest zauważalne, uświadamiane przez kogoś»3. «uświadamiać sobie coś, zdawać sobie z czegoś sprawę»Odczuwać potoczny charakter wyrazu.
Odczuć sytuację jako groźną.
Słownik języka polskiego . 2013.