- bestyjka
- ż III, CMs. \bestyjkayjce; lm D. \bestyjkajekzdr. od bestia (zwykle w zn. 3)
Ładna z niej bestyjka.
Sprytna bestyjka z niego.
Słownik języka polskiego . 2013.
Ładna z niej bestyjka.
Sprytna bestyjka z niego.
Słownik języka polskiego . 2013.
bestyjka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. bestyjkajce; lm D. bestyjkajek {{/stl 8}}{{stl 7}} z podziwem, uznaniem o kimś zaskakująco sprytnym, zaradnym itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popatrz, jak ta bestyjka umie gadać z facetami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień