Odgrażać się wrogom, zdrajcom.
Odgrażał się, że pomści swoją krzywdę.
Słownik języka polskiego . 2013.
odgrażać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odgrażać sięam się, odgrażać sięa się, odgrażać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} odpowiadać groźbami na doznaną lub urojoną przykrość; straszyć pogróżkami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odgrażał się, że jeszcze dopadnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieć czelność — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś zrobić} {{/stl 8}}{{stl 7}} bezczelnie, zuchwale, z tupetem czynić (uczynić) coś, czego ktoś inny nie odważyłby się zrobić; poważyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć czelność pouczać przełożonego, odgrażać się silniejszemu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wściekle — wściekleej 1. «w sposób wyrażający gniew, złość, wzburzenie» Krzyczał wściekle. Odgrażać się wściekle. 2. «z wielką siłą, energią, gwałtownie; zaciekle, zajadle» Pies ujadał wściekle. Wiatr wściekle targał drzewami. 3. pot. «bardzo intensywnie… … Słownik języka polskiego
mściwie — mściwieej przysłów. od mściwy Odgrażać się komuś mściwie. Myśleć o kimś mściwie … Słownik języka polskiego
wygrażać — ndk I, wygrażaćam, wygrażaćasz, wygrażaćają, wygrażaćaj, wygrażaćał «straszyć kogoś pogróżkami, zapowiedzią czegoś złego; wymachiwać czymś grożąc; odgrażać się, grozić» Wygrażał, że go zabije. Wygrażać pięścią, kijem … Słownik języka polskiego
buńczucznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., buńczucznieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. buńczuczny: Odpowiadać buńczucznie. Buńczucznie odgrażać się komuś. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
