odkarmić

odkarmić
dk VIa, \odkarmićmię, \odkarmićmisz, \odkarmićkarm, \odkarmićmił, \odkarmićmiony - odkarmiać ndk I, \odkarmićam, \odkarmićasz, \odkarmićają, \odkarmićaj, \odkarmićał, \odkarmićany
«odżywić, utuczyć kogoś karmiąc go obficie przez pewien czas»

Dobrze odkarmione dziecko.

odkarmić się - odkarmiać się «nabrać ciała, poprawić się, wzmocnić się, odżywić się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • odkarmiać się – odkarmić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} jedząc, usuwać skutki swego niedożywienia, jedząc czegoś dużo przez pewien czas, nabierać ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odkarmić się na domowym wikcie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odkarmiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odkarmiaćam, odkarmiaća, odkarmiaćają, odkarmiaćany {{/stl 8}}– odkarmić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odkarmiaćmię, odkarmiaćmi, odkarmiaćmiony {{/stl 8}}{{stl 7}} karmiąc, usuwać skutki niedożywienia; karmiąc,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • od- — 1. «przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane), uzupełniający znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczający przeciwieństwo tego, co oznacza czasownik podstawowy lub pochodny poprzedzony… …   Słownik języka polskiego

  • odchuchać — dk I, odchuchaćam, odchuchaćasz, odchuchaćają, odchuchaćaj, odchuchaćał, odchuchaćany 1. «starannym pielęgnowaniem doprowadzić do właściwego stanu; odkarmić» Odchuchać dziecko po chorobie. 2. rzad. «chuchaniem oczyścić coś, zwykle szybę z lodu,… …   Słownik języka polskiego

  • odpaść — I dk Vc, odpaśćpadnę, odpaśćpadniesz, odpaśćpadnij, odpaśćpadł, odpaśćpadłszy odpadać ndk I, odpaśćam, odpaśćasz, odpaśćają, odpaśćaj, odpaśćał 1. «oddzielić się, oderwać się od miejsca przyczepienia, umocowania; odlecieć, spaść z czegoś» Tynk… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”