Odkuć pierścień z kruszcu.
Odkuć zamek, zawiasy od drzwi.
Nie móc się odkuć po pożarze.
Odkuł się po zbiorach.
Słownik języka polskiego . 2013.
odkuć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. odkuwać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkuwać się – odkuć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zyskać więcej niż wyniosły straty; wzbogacać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Interes idzie marnie, ale odkujemy się w sezonie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkuwać — → odkuć … Słownik języka polskiego
odkuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odkuwaćam, odkuwaća, odkuwaćają, odkuwaćany {{/stl 8}}– odkuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odkuwaćkuję, odkuwaćkuje, odkuwaćkuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kując, tworzyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
od- — 1. «przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane), uzupełniający znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczający przeciwieństwo tego, co oznacza czasownik podstawowy lub pochodny poprzedzony… … Słownik języka polskiego
