- odstawka
- ż III, CMs. \odstawkawce; lm D. \odstawkawekpot. «odsunięcie, pominięcie; dymisja»◊ Iść, pójść w odstawkę «stać się niepotrzebnym; dostać dymisję»◊ Posłać, puścić kogoś w odstawkę «zwolnić kogoś z pracy, odsunąć od zajmowanego stanowiska, urzędu, pełnionych funkcji»‹ros.›
Słownik języka polskiego . 2013.