odstukać

odstukać
dk I, \odstukaćam, \odstukaćasz, \odstukaćają, \odstukaćaj, \odstukaćał, \odstukaćany
odstuknąć dk Va, \odstukaćnę, \odstukaćniesz, \odstukaćnij, \odstukaćnął, \odstukaćnęła, \odstukaćnęli, \odstukaćnięty, \odstukaćnąwszy - odstukiwać ndk VIIIb, \odstukaćkuję, \odstukaćkujesz, \odstukaćkuj, \odstukaćiwał, \odstukaćiwany
1. «odpowiedzieć stukaniem»

Sąsiad odstukał w umówiony sposób.

2. pot. «zastukać kilka razy, zwykle w nie malowane drewno, aby zapobiec, zgodnie z przesądem, jakiemuś złu»
3. pot. «niedbale wystukać; odegrać, odbębnić»

Odstukać jednym palcem melodię.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • odstukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odstukiwaćkuję, odstukiwaćkuje, odstukiwaćany {{/stl 8}}– odstukać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, odstukiwaćam, odstukiwaća, odstukiwaćają, odstukiwaćany {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}odstuknąć {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”