- odstukać
- dk I, \odstukaćam, \odstukaćasz, \odstukaćają, \odstukaćaj, \odstukaćał, \odstukaćanyodstuknąć dk Va, \odstukaćnę, \odstukaćniesz, \odstukaćnij, \odstukaćnął, \odstukaćnęła, \odstukaćnęli, \odstukaćnięty, \odstukaćnąwszy - odstukiwać ndk VIIIb, \odstukaćkuję, \odstukaćkujesz, \odstukaćkuj, \odstukaćiwał, \odstukaćiwany1. «odpowiedzieć stukaniem»
Sąsiad odstukał w umówiony sposób.
2. pot. «zastukać kilka razy, zwykle w nie malowane drewno, aby zapobiec, zgodnie z przesądem, jakiemuś złu»3. pot. «niedbale wystukać; odegrać, odbębnić»Odstukać jednym palcem melodię.
Słownik języka polskiego . 2013.