ofiarodawca

ofiarodawca
m odm. jak ż II, DCMs. \ofiarodawcacy; lm M. \ofiarodawcacy, DB. \ofiarodawcaców
«ten, kto składa ofiarę - dar na jakiś cel, ofiarowuje coś komuś lub na coś»

Hojny ofiarodawca.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ofiarodawca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. ofiarodawcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek ofiarowujący coś komuś lub na jakiś cel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szczodry ofiarodawca. Dziękować ofiarodawcy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Могила Неизвестного Солдата (Варшава) — У этого термина существуют и другие значения, см. Неизвестный солдат. Мемориальный архитектурный ансамбль Могила Неизвестного Солдата в Варшаве Grób Nieznanego Żołnierza w Warszawie …   Википедия

  • pan — 1. Być panem położenia, sytuacji «być osobą, od której w danej chwili coś zależy»: Jagiełło doskonale rozumiał, że te dwie wielkie, niesłychanie bogate republiki kupieckie stanowią szczebel do ostatecznego zwycięstwa na wschodzie. Kto nimi… …   Słownik frazeologiczny

  • bezimienny — bezimiennynni «nie mający nazwiska, nazwy; o nieznanym nazwisku, anonimowy» Bezimienna mogiła. Bezimienny ofiarodawca. Bezimienny utwór. Bezimienne ofiary. Bezimienni bohaterowie …   Słownik języka polskiego

  • darczyńca — m odm. jak ż II; lm M. darczyńcacy, DB. darczyńcaców praw. «ofiarodawca, obdarzający, obdarowujący» …   Słownik języka polskiego

  • donator — m IV, DB. a, Ms. donatororze; lm M. donatororzy a. owie, DB. ów praw. «osoba, która dokonała zapisu, darowizny na cele społeczne; ofiarodawca, fundator» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • nieskąpy — nieskąpypi 1. «nie odznaczający się skąpstwem; hojny» Nieskąpy gospodarz, ofiarodawca. 2. «duży, obfity, liczny» Nieskąpe zapasy. Zebrać nieskąpy zasób wiadomości …   Słownik języka polskiego

  • ofiarodawczyni — ż I, DCWMs. ofiarodawczynini; lm D. ofiarodawczyniyń forma ż. od ofiarodawca Szczodra ofiarodawczyni …   Słownik języka polskiego

  • pan — m IV, DB. a, CMs. u, W. pannie; lm M. owie, DB. ów 1. «mężczyzna; często także o mężczyźnie eleganckim, wykształconym» Starszy pan. Eleganccy panowie. Pan w średnim wieku. Przyszedł jakiś pan. 2. «forma grzecznościowa używana przy zwracaniu się… …   Słownik języka polskiego

  • co łaska — {{/stl 13}}{{stl 7}} dowolna suma; suma, jaką ustala płacący, ofiarodawca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ile pan chce za naprawę telewizora? – Co łaska. Ksiądz bierze za śluby co łaska. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”