- oficjalista
- m odm. jak ż IV, CMs. \oficjalistaiście; lm M. \oficjalistaiści, DB. \oficjalistatów1. przestarz. «osoba zarządzająca prywatnym majątkiem ziemskim»2. przestarz. «urzędnik zwłaszcza sądowy»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
oficjalista
Look at other dictionaries:
karbowy — m odm. jak przym.; lm M. karbowywi, DB. karbowywych hist. «niższy oficjalista dworski nadzorujący roboty polowe w majątku ziemskim w dawnej Polsce» … Słownik języka polskiego
rezydent — m IV, DB. a, Ms. rezydentncie; lm M. rezydentnci, DB. ów 1. hist. «przedstawiciel dyplomatyczny państwa protektora w państwie zależnym» 2. daw. «ubogi krewny, przyjaciel rodziny lub wysłużony oficjalista mieszkający stale w danym dworze i będący… … Słownik języka polskiego
rezydent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. rezydentncie; lm M. rezydentnci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawniej: przedstawiciel dyplomatyczny w państwie zależnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rezydent rosyjski w Polsce.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
