Ogłupiały ze strachu, ze szczęścia, ze zmęczenia.
Ogłupieć ze szczętem.
Słownik języka polskiego . 2013.
ogłupieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}głupieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ocipieć — dk III, ocipiećeję, ocipiećejesz, ocipiećej, ocipiećpiał, ocipiećeli, ocipiećpiały, ocipiećpiali posp. «zwariować, ogłupieć» Ocipieję przez ten twój bałagan. Bez roboty ocipiałby natychmiast … Słownik języka polskiego
ogłupienie — n I 1. rzecz. od ogłupieć. 2. «utrata rozsądku, zdolności rozumowania, myślenia, utrata przytomności umysłu; zgłupienie, osłupienie» Całkowite, zupełne ogłupienie. Stan, stopień ogłupienia … Słownik języka polskiego
