ogłuszyć

dk VIb, \ogłuszyćszę, \ogłuszyćszysz, ogłusz, \ogłuszyćszył, \ogłuszyćszony - ogłuszać ndk I, \ogłuszyćam, \ogłuszyćasz, \ogłuszyćają, \ogłuszyćaj, \ogłuszyćał, \ogłuszyćany

1. «pozbawić kogoś możności słyszenia przez jakiś czas, wydając głośne dźwięki, np. krzycząc; brzmiąc głośno uniemożliwić słyszenie czegokolwiek poza tym dźwiękiem»

Ogłuszyć kogoś krzykiem.

Ogłuszający grzmot, hałas, ryk, trzask.

Ogłuszające brawa.

Ogłuszające detonacje, salwy.

2. częściej dk «uderzeniem pozbawić kogoś przytomności, czucia, spowodować utratę świadomości»

Ogłuszyć kogoś ciosem.

Ogłuszyć kogoś kamieniem, obuchem.

przen. «wywrzeć bardzo silne wrażenie; oszołomić»

Ogłuszony nadmiarem wrażeń.

Jakaś wiadomość go ogłuszyła.