okraczyć

dk VIb, \okraczyćczę, \okraczyćczysz, okracz, \okraczyćczył, \okraczyćczony - okraczać ndk I, \okraczyćam, \okraczyćasz, \okraczyćają, \okraczyćaj, \okraczyćał, \okraczyćany

1. «przestąpić, przejść coś okrakiem»

Szedł, okraczając ostrożnie niskie krzewy.

2. «usiąść na czymś, spuszczając po obu stronach nogi; objąć coś nogami»

Okraczyć murek, pień drzewa.

Okraczywszy poręcz, zjechał po niej.