okrętowy

okrętowy
przym. od okręt

Przemysł okrętowy.

Lekarz okrętowy.

Budownictwo okrętowe.

Kajuta, syrena, lina okrętowa.

Stocznia okrętowa.

Linie okrętowe.

Konstrukcja okrętowa.

Siłownie okrętowe.

∆ Dziennik okrętowy «księga, w której zapisuje się przebieg służby na statku, wydarzenia w podróży i pozycję statku»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • okrętowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, okrętowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący okrętu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stocznia okrętowa. Przemysł okrętowy. Kajuta, syrena okrętowa. Lekarz okrętowy. Dziennik okrętowy.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chłopiec okrętowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} młody mężczyzna lub chłopak zatrudniony w czasie rejsu na okręcie jako pomoc, posługacz {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bum — I «wyraz, zwykle powtórzony, mający naśladować dźwięk wydawany przez bijący zegar, dzwon lub odgłos wydawany przy uderzeniu w jakiś przedmiot» Bum, bum wybił zegar. Bum zabrzmiał dzwon okrętowy. Bum, bum, bum słychać dźwięk bębna. II m IV, D. u,… …   Słownik języka polskiego

  • certyfikat — m IV, D. u, Ms. certyfikatacie; lm M. y 1. «zaświadczenie pisemne o charakterze oficjalnym; pisemny dowód na coś (wyraz używany głównie w sprawach morskich, ekonomicznych i w handlu zagranicznym)» Certyfikat ubezpieczeniowy. Uzyskać certyfikat. ∆ …   Słownik języka polskiego

  • chłopiec — m II, DB. chłopiecpca, C. chłopiecpcu, W. chłopiecpcze; lm M. chłopiecpcy, DB. chłopiecpców 1. «dziecko płci męskiej; syn; chłopak» Urodzić chłopca. Internat dla chłopców. Chłopcy bawili się w Indian. 2. pot. «młody mężczyzna; młodzieniec» Jakiż… …   Słownik języka polskiego

  • chronometr — m IV, D. u, Ms. chronometrtrze; lm M. y 1. «przenośny zegar o dużej dokładności pomiaru, nie podlegający wpływom magnetyzmu ani zmian temperatury, wyposażony w regulator balansowy, napędzany sprężynowo lub elektrycznie, stosowany głównie w… …   Słownik języka polskiego

  • cieśla — m odm. jak ż I, DCMs. cieślali; lm M. cieślale, DB. cieślali (cieślalów) «rzemieślnik zajmujący się ręczną obróbką drewna, wykonywający drewniane konstrukcje budowlane, stawiający drewniane budynki» Cieśle wznosili nową stodołę. ∆ mors. Cieśla… …   Słownik języka polskiego

  • dziennik — m III, D. a, N. dziennikkiem; lm M. i 1. «gazeta wychodząca codziennie (lub parę razy w tygodniu)» Dziennik prowincjonalny. Łamy dzienników. Redakcja dziennika. Wieczorne wydanie dziennika. Zaprenumerować dziennik. 2. «bieżące wiadomości… …   Słownik języka polskiego

  • jung — m III, DB. a, N. junggiem; lm M. owie, DB. ów, junga m odm. jak ż III, CMs. jundze; lm M. te junggi, ci junggowie, DB. junggów środ. «młody chłopiec pełniący różne posługi na statku, przygotowujący się do zawodu marynarza; chłopiec okrętowy»… …   Słownik języka polskiego

  • klang — m III, D. u, N. klanggiem; lm M. i «pojedyncze uderzenie w dzwon okrętowy» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”