om

m IV, D. -a, Ms. omie; lm M. -y

fiz. «jednostka oporu elektrycznego; opór elektryczny między dwiema powierzchniami (o jednakowym potencjale) przewodu jednorodnego prostoliniowego, gdy napięcie elektryczne równe 1 woltowi między tymi powierzchniami wywołuje w przewodzie prąd o natężeniu 1 ampera»

‹od nazwiska fizyka›