omiatacz

omiatacz
m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y a. -ów
rzad. «mężczyzna zajmujący się sprzątaniem, omiataniem posesji, ulic; zamiatacz»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”