opromieniać

ndk I, \opromieniaćnia, \opromieniaćają, \opromieniaćał, \opromieniaćany - opromienić dk VIa, \opromieniaćni, \opromieniaćnił, \opromieniaćniony

«wysyłając promienie oświecić, rozjaśnić»

Zachodzące słońce opromieniło las.

przen.

Wódz opromieniony blaskiem sławy.

opromieniać się - opromienić się «być opromienianym, rozjaśnianym promieniami»

przen.

Twarz opromieniona szczęściem.