- opryskliwie
- \opryskliwieej«nieuprzejmie, szorstko»
Odezwać się do kogoś opryskliwie.
Odpowiedzieć komuś opryskliwie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Odezwać się do kogoś opryskliwie.
Odpowiedzieć komuś opryskliwie.
Słownik języka polskiego . 2013.
opryskliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., opryskliwieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób opryskliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zareagować opryskliwie. Odpowiedź zabrzmiała opryskliwie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prychać — ndk I, prychaćam, prychaćasz, prychaćają, prychaćaj, prychaćał prychnąć dk Va, prychaćnę, prychaćniesz, prychaćnij, prychaćnął, prychaćnęła, prychaćnęli, prychaćnąwszy 1. «wydmuchiwać powietrze nozdrzami lub wargami, wydając charakterystyczny… … Słownik języka polskiego
burkliwy — burkliwywi «odzywający się półsłówkami, opryskliwie; niechętnie wypowiadany; mrukliwy» Burkliwa odpowiedź. Burkliwe usposobienie … Słownik języka polskiego
fukać — ndk I, fukaćam, fukaćasz, fukaćają, fukaćaj, fukaćał fuknąć dk Va, fukaćnę, fukaćniesz, fukaćnij, fukaćnął, fukaćnęła, fukaćnęli 1. «parskać, prychać (zwłaszcza o zwierzętach)» Kot fuka na psy. 2. pot. «odzywać się do kogoś burkliwie, opryskliwie … Słownik języka polskiego
mrukliwie — mrukliwieej «odzywając się półsłówkami, niewyraźnie, niezrozumiale; opryskliwie, niechętnie» Mrukliwie odpowiadał na pytania … Słownik języka polskiego
nieco — «wyraz oznaczający niewielkie nasilenie czegoś, niewielki stopień lub zakres realizacji, zastosowania, przejawiania się czegoś, niewielką ilość czegoś; trochę» Mieć nieco czasu. Nieco senny. Odpowiedzieć nieco opryskliwie. Zarobić nieco grosza.… … Słownik języka polskiego
odburknąć — dk Va, odburknąćnę, odburknąćniesz, odburknąćnij, odburknąćnął, odburknąćnęła, odburknąćnęli, odburknąćnąwszy rzad. odburczeć dk VIIb, odburknąćczę, odburknąćczysz, odburknąćburcz, odburknąćczał, odburknąćczeli odburkiwać ndk VIIIb, odburknąćkuję … Słownik języka polskiego
odszczekać — dk I, odszczekaćam, odszczekaćasz, odszczekaćają, odszczekaćaj, odszczekaćał, odszczekaćany odszczeknąć dk Va, odszczekaćnę, odszczekaćniesz, odszczekaćnij, odszczekaćnął, odszczekaćnęła, odszczekaćnęli, odszczekaćnięty, odszczekaćnąwszy… … Słownik języka polskiego
powarkiwać — ndk VIIIb, powarkiwaćkuję, powarkiwaćkujesz, powarkiwaćkuj, powarkiwaćiwał «o psie: warczeć z cicha, z przerwami» Psy powarkiwały na siebie. przen. pot. «mówić, odpowiadać komuś burkliwie, opryskliwie» Powarkiwali na siebie przy każdej okazji … Słownik języka polskiego
warczeć — ndk VIIb, warczećczę, warczećczysz, warcz, warczećczał, warczećczeli warknąć dk Va, warczećnę, warczećniesz, warczećnij, warczećnął, warczećnęła, warczećnęli, warczećnąwszy 1. «o zwierzętach, najczęściej o psach: wydawać głos zbliżony do dźwięku… … Słownik języka polskiego