- ordynariusz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)«w kościele katolickim: zwierzchnik kościelny mający na określonym obszarze jurysdykcję kościelną, zwykle biskup zarządzający diecezją»‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
ordynariusz
Look at other dictionaries:
ordynariusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos. V, lm M. e, D. y || rzad. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} w Kościele katolickim: zwierzchnik diecezji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biskup ordynariusz diecezji przemyskiej. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sufragan — m IV, DB. a, Ms. sufragannie; lm M. sufraganni, DB. ów rel. «biskup podlegający wyższemu biskupowi, np. ordynariusz metropolicie; biskup tytularny, pomocnik ordynariusza diecezji» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
kardynał — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. kardynałale; lm M. owie, rel. {{/stl 8}}{{stl 7}} w hierarchii Kościoła katolickiego najwyższy po papieżu duchowny, członek papieskiego kolegium doradczego, mający m.in. prawo wybierania papieża; osoba… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
