ordynować

ordynować
ndk IV, \ordynowaćnuję, \ordynowaćnujesz, \ordynowaćnuj, \ordynowaćował, \ordynowaćowany
«pełnić obowiązki ordynatora; udzielać porady lekarskiej, przyjmować pacjentów, leczyć; przepisywać leki, kurację»

W przychodni ordynuje trzech lekarzy.

Młody lekarz zaczął samodzielnie ordynować.

‹z łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • ordynować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, ordynowaćnuję, ordynowaćnuje, ordynowaćany {{/stl 8}}– zaordynować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} przepisywać, aplikować komuś leki, kurację : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lekarz zaordynował komuś kąpiele… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ordynowanie — n I rzecz. od ordynować …   Słownik języka polskiego

  • zaordynować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ordynować I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”