orkiestrion

m IV, D. -u, Ms. \orkiestrionnie; lm M. -y

muz. «mechaniczny instrument muzyczny, popularny w XIX w., składający się z zespołu strun, bębenków i dzwonków, umieszczonych w oszklonej szafie, wprawianych w ruch za pomocą walca z młoteczkami poruszanego mechanizmem wagowym, działający automatycznie po wrzuceniu monety»

‹z gr.›