- oronim
- m IV, D. -u, Ms. \oronimmie; lm M. -yjęz. «nazwa góry, łańcucha górskiego itp. (np. Giewont, Tatry)»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
oronim — oroním s. n., (sil. mf. or ), pl. oroníme Trimis de siveco, 23.01.2008. Sursa: Dicţionar ortografic ORONÍM s. n. oronimic. (< fr. oronyme) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
oronim — orònīm m <G oroníma> DEFINICIJA lingv. naziv, ime brda u jezikoslovlju ETIMOLOGIJA oro + onim … Hrvatski jezični portal
orònim — o|rò|nim Mot Pla Nom masculí … Diccionari Català-Català
oronim — <yun.> Dağ adları … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oronimic — ORONÍMIC, oronimice, s.n. Denumire toponimică pentru formele de relief. – Din oronimie. Trimis de ionel bufu, 15.05.2004. Sursa: DEX 98 oronímic s. n., pl. oronímice Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic ORONÍMI//C… … Dicționar Român
-onim — onim, oniman, onimija DEFINICIJA kao drugi dio riječi označava ono što je u vezi s imenom, nazivom [oronim; hidronim; toponim; metonimija] ETIMOLOGIJA grč. ónyma: ime … Hrvatski jezični portal
krug — krȗg m <N mn krȕgovi> DEFINICIJA 1. mat. dio ravnine omeđen kružnicom, skup svih točaka u ravnini kojima udaljenost od zadane točke (centra) nije veća od zadanog broja (radijusa) 2. zatvoren, ograničen prostor gdje se odvija neki skupni… … Hrvatski jezični portal