- ortyt
- m IV, D. -u, Ms. \ortytycie; lm M. -yminer. «zasadowy krzemian wapnia, ceru, glinu z domieszkami toru i uranu, jeden z najsilniej promieniotwórczych minerałów; występuje w głębinowych skałach magmowych»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.