osiąść

dk XI, osiądę, osiądziesz, osiądź, osiadł, osiadła, osiedli, osiadłszy - osiadać ndk I, \osiąśćam, \osiąśćasz, \osiąśćają, \osiąśćaj, \osiąśćał

1. «obrać sobie siedzibę, mieszkanie; osiedlić się, ulokować się»

Na starość osiadł na wsi.

2. «opadając pokryć coś warstwą, zebrać, zgromadzić się na czymś»

Kurz osiadł na meblach.

Płatki śniegu osiadły na rzęsach.

3. «zapaść się, osunąć się w dół»

Stary dom osiadał z roku na rok.

4. «zająć miejsce gdzieś, obsiąść coś, zwykle dookoła»

(dziś żywe tylko w zwrotach i fraz.)

∆ Osiąść na mieliźnie «o jednostce pływającej: dotknąć kadłubem dna, nie mogąc dalej płynąć»

◊ Osiąść na koszu «nie wyjść za mąż»

◊ Osiąść na lodzie «zostać zawiedzionym w swoich planach»