- osiedleniec
- m II, DB. \osiedlenieceńca, W. \osiedlenieceńcze (\osiedlenieceńcu); lm M. \osiedlenieceńcy, DB. \osiedlenieceńców«ten, kto się osiedlił albo kogo osiedlono na jakichś terenach; kolonista, osadnik»
Słownik języka polskiego . 2013.
osiedleniec
Look at other dictionaries:
osiedleniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. osiedlenieceńcze || osiedlenieceńcu; lm M. osiedlenieceńcy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto się gdzieś osiedlił lub został osiedlony; osadnik; kolonista : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osiedleńcy ze Wschodu. Pierwsi… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
imigrant — m IV, DB. a, Ms. imigrantncie; lm M. imigrantnci, DB. ów «cudzoziemiec osiedlający się w jakimś kraju; osiedleniec» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
