osierocić

osierocić
dk VIa, \osierocićcę, \osierocićcisz, \osierocićroć, \osierocićcił, \osierocićcony - rzad. osierocać dk I, \osierocićam, \osierocićasz, \osierocićają, \osierocićaj, \osierocićał, \osierocićany
«umierając uczynić kogoś sierotą, odumrzeć; opuścić, zostawić kogoś»

Umarła młodo i osierociła troje dzieci.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • osierocać — → osierocić …   Słownik języka polskiego

  • osierocenie — n I rzecz. od osierocić …   Słownik języka polskiego

  • osierocać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osierocaćam, osierocaća, osierocaćają, osierocaćany {{/stl 8}}– osierocić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osierocaćcę, osierocaćci, osierocaćrocą, osierocaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} umierając, czynić kogoś sierotą;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przedwcześnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} przed właściwym, spodziewanym terminem, przed oznaczonym czasem, zbyt wcześnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przedwcześnie przyszła zima. Przedwcześnie fetować zwycięstwo. Przedwcześnie osierocić dzieci.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”