ostawiać

ndk I, \ostawiaćwiam, \ostawiaćwiasz, \ostawiaćwiają, \ostawiaćwiaj, \ostawiaćwiał, \ostawiaćwiany - ostawić dk VIa, \ostawiaćwię, \ostawiaćwisz, ostaw, \ostawiaćwił, \ostawiaćwiony

1. daw. «zostawiać, pozostawiać»

Ostawcie nas w spokoju.

Ostawił otwarte drzwi.

2. daw. «stawiać coś naokoło lub wzdłuż kogoś lub czegoś»

Arenę ostawili ogrodzeniem z żelaznych prętów.

Ulica ostawiona domkami.