ostew

ż V, DCMs. ostwi; lm M. ostwie, D. ostwi

1. «przyrząd do suszenia siana, najczęściej w postaci drążka z naturalnymi rozgałęzieniami lub drzewka świerkowego z odpowiednio przyciętymi gałęziami»

2. daw. «krokiew w bocznej ścianie dachu, umieszczona między krokwiami narożnymi»