- ostukać
- dk I, \ostukaćam, \ostukaćasz, \ostukaćają, \ostukaćaj, \ostukaćał, \ostukaćany - ostukiwać ndk VIIIb, \ostukaćkuję, \ostukaćkujesz, \ostukaćkuj, \ostukaćiwał, \ostukaćiwany«stukać w coś lub po czymś dookoła, opukać coś lub kogoś dokładnie, zwykle w celu zbadania wnętrza»
Sprawdzano szyny ostukując je młotkiem.
Dzięcioł ostukiwał każde drzewo.
Lekarz ostukał chorego.
Słownik języka polskiego . 2013.