- otoczak
- m III, D. -a, N. \otoczakkiem; lm M. -i«kamień zaokrąglony i wygładzony podczas toczenia, przesuwania, np. przez prąd wody w strumieniu, rzece itp.»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
otoczak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} obtoczony, zaokrąglony przez prąd wody kamień rzeczny wchodzący w skład żwiru i zlepieńców {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ГАЛЬКА — [ГАЛЕЧНИК] окатанная горная порода крупностью от 10 до 100 мм (Болгарский язык; Български) речен филц (Чешский язык; Čeština) kačírek; hrubý oblázkový štěrk (Немецкий язык; Deutsch) Grobkies; Geröll (Венгерский язык; Magyar) hordalék kő M. сайр;… … Строительный словарь