otrzeźwieć

otrzeźwieć
dk III, \otrzeźwiećeję, \otrzeźwiećejesz, \otrzeźwiećej, \otrzeźwiećwiał, \otrzeźwiećwieli
«stać się trzeźwym, rześkim; orzeźwić się»

Wsadził głowę pod kran i od razu otrzeźwiał.

Otrzeźwieć ze snu.

Otrzeźwiał na myśl o egzaminie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • otrzeźwieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}trzeźwieć I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • trzeźwieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, trzeźwiećeję, trzeźwiećeje, trzeźwiećwiał, trzeźwiećwieli {{/stl 8}}– otrzeźwieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się trzeźwym, rześkim, powracać do przytomności : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oprzytomnieć — dk III, oprzytomniećeję, oprzytomniećejesz, oprzytomniećej, oprzytomniećniał, oprzytomniećeli, oprzytomniećniały, oprzytomniećniali «odzyskać przytomność, powrócić do przytomności, przyjść do siebie; ocknąć się, ocucić się, otrzeźwieć, opamiętać… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”