- owadobójczy
- ∆ Środki owadobójcze «substancje stosowane do zwalczania owadów (zabijające je lub ograniczające ich rozwój); insektycydy»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
owadobójczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} działający zabójczo na owady lub ograniczający ich rozwój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Środki owadobójcze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
etylen — m IV, D. u, Ms. etylennie, blm chem. «związek organiczny, bezbarwny gaz o działaniu narkotycznym, pali się świecącym, gorącym płomieniem, tworzy z powietrzem mieszaniny wybuchowe; otrzymywany głównie z gazów krakingowych, stanowi ważny surowiec… … Słownik języka polskiego
flit — m IV, D. u, Ms. flicie, blm «środek owadobójczy, zwykle płynny» Tępić robactwo flitem. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
karbazol — m I, D. u, blm chem. «związek organiczny zawierający azot; występuje w smole pogazowej, otrzymywany z oleju antracenowego; używany m.in. do produkcji barwników i jako środek owadobójczy» ‹łac. + gr. + łac.› … Słownik języka polskiego
karbolina — ż IV, CMs. karbolinanie, blm chem. «środek owadobójczy, ciemnobrunatna ciecz składająca się z ciężkiej frakcji smoły pogazowej i z odpowiedniego emulgatora; używana w postaci emulsji do opryskiwania drzew owocowych i krzewów» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
lindan — m IV, D. u, Ms. lindannie; lm M. y chem. «bezwonny środek owadobójczy stosowany do zwalczania szkodników w rolnictwie, warzywnictwie, sadownictwie, do zaprawiania nasion (jako składnik innych preparatów); szkodliwy dla organizmów stałocieplnych,… … Słownik języka polskiego
mrówkowy — przym. od mrówka ∆ chem. Kwas mrówkowy «najprostszy kwas karboksylowy, bezbarwna, dymiąca, żrąca ciecz o ostrym przenikliwym zapachu, występująca w wydzielinach mrówek, pszczół, w pokrzywach i igłach sosny; otrzymywany syntetycznie z tlenku węgla … Słownik języka polskiego
naftalina — ż IV, CMs. naftalinanie, blm «środek owadobójczy przeciwko molom produkowany z naftalenu» Przesypać futro naftaliną. Ubrania pachnące naftaliną. ◊ Coś pachnie naftaliną «coś jest przestarzałe, staroświeckie, nieaktualne» ‹fr. z gr.› … Słownik języka polskiego
nikotyna — ż IV, CMs. nikotynanie, blm «związek organiczny, alkaloid zawarty w liściach tytoniu; bardzo silna trucizna, w małych dawkach pobudzająca czynność układu nerwowego, w postaci roztworu wodnego stosowana jako środek owadobójczy» Zatrucie nikotyną.… … Słownik języka polskiego
paryski — paryskiscy «mający związek z Paryżem, właściwy Paryżowi lub paryżanom, pochodzący z Paryża, wytworzony w Paryżu» Moda paryska. Akcent paryski. ∆ Bułka paryska «w niektórych dzielnicach Polski: długa bułka pszenna o wadze 20 lub 40 dkg, z… … Słownik języka polskiego