ozłocić

dk VIa, \ozłocićcę, \ozłocićcisz, ozłoć, \ozłocićcił, \ozłocićcony - ozłacać ndk I, \ozłocićam, \ozłocićasz, \ozłocićają, \ozłocićaj, \ozłocićał, \ozłocićany,

przestarz. «pokryć, okryć złotem (złotą farbą, złotą biżuterią)»

dziś tylko we fraz. (Chcieć, mieć zamiar, obiecywać) ozłocić kogoś «(zamierzać) zrewanżować się komuś z nadwyżką, wynagrodzić kogoś hojnie; zwrot używany dla wyrażenia czyjejś wdzięczności»

Ozłocę cię za tę przysługę.

Za ten pomysł powinni cię ozłocić.

przen. (dziś żywa) «nadać czemuś złotą barwę, złoty blask»

Słońce ozłociło morze.

Blask lampy ozłocił jej włosy.

ozłocić się - ozłacać się «pokryć się złotą barwą, złotym blaskiem»

Ozłociło się niebo o zachodzie.