- palatyn
- m IV, DB. -a, Ms. \palatynnie; lm M. -i, DB. -ówhist. «we wczesnym średniowieczu: zarządca dworu panującego; w Polsce: namiestnik, zastępca księcia, a także wojewoda»‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
palatyn
Look at other dictionaries:
palatyn — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. palatynnie, lm M. i {{/stl 8}}{{stl 7}} w średniowieczu: wysoki urzędnik dworski, zazwyczaj zajmujący się sądownictwem i administracją, reprezentant i zastępca panującego; namiestnik, wojewoda <łac.>… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Palatinus — Palatinus, (plural: Palatini) Latin for palatial , enters in designations for various ecclesiastical offices, primarily, of certain high officials in the papal court. Medieval Palatine judgesIn the Middle Ages, the judices palatini ( papal palace … Wikipedia
Voivodes of the Polish–Lithuanian Commonwealth — were one of the highest ranking officials who could sit in the Senate of Poland. They were the officials in charge of the voivodeships (provinces/palatinates) of the Polish–Lithuanian Commonwealth. The office first appears as Palatine ( Palatinus … Wikipedia
Piotr Włostowic — (c. 1080 ndash;1153), also known as Peter Wlast, Włost or Piotr Włast Dunin ), from a Dunin family, was a Silesian noble, castellan of Wrocław (Breslau), and a ruler ( możnowładca ) of part of Silesia. From 1117 he was voivode ( palatyn ) of the… … Wikipedia
