- palotyn
- m IV, DB. -a, Ms. \palotynnie; lm M. \palotynni, DB. -ówrel. «członek zgromadzenia zakonnego założonego w XIX w. we Włoszech przez księdza W. Pallotiego; w lm nazwa tego zgromadzenia»
Słownik języka polskiego . 2013.
palotyn
Look at other dictionaries:
palotyn — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. palotynnie; lm M. i, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co pallotyn. <od wł. nazwiska Pallotti> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pallotyn — m IV, DB. a, Ms. pallotynnie; lm M. pallotynni, DB. ów → palotyn … Słownik języka polskiego
pallotyn — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. pallotynnie; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 7}} członek katolickiego zgromadzenia zakonnego, zajmującego się czynną działalnością apostolską, np. wydawaniem książek, czasopism katolickich; w lm nazwa tego zgromadzenia; … Langenscheidt Polski wyjaśnień
