parlamentariusz

m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)

«osoba wysyłana przez jedną ze stron wojujących do sił zbrojnych nieprzyjaciela, w celu przekazania jakiejś wiadomości lub rozpoczęcia rokowań w sprawie zawieszenia broni, wymiany jeńców, rannych, warunków kapitulacji itp.»

Wysłać, przyjąć parlamentariuszy.

Występować jako parlamentariusz.

‹fr.›