parownik

m III, D. -a, N. \parownikkiem; lm M. -i

1. techn. «podstawowy wymiennik ciepła urządzeń chłodniczych parowych, w którym ciekły czynnik chłodzący paruje kosztem ciepła odbieranego od otaczającego środowiska i przedmiotów chłodzonych»

2. techn. «urządzenie do parowania wyrobów włókienniczych w celu utrwalenia barwników naniesionych na tkaninę w czasie drukowania lub wywołania reakcji chemicznej powodującej barwienie»