- parszywiec
- m II, DB. \parszywiecwca; lm M. \parszywiecwcy, DB. \parszywiecwców«obelżywie o człowieku godnym pogardy, brudnym, niechlujnym»
Słownik języka polskiego . 2013.
parszywiec
Look at other dictionaries:
parszywiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. parszywiecwcu || parszywiecwcze; lm M. parszywiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} z niechęcią i odrazą o człowieku, któremu przypisuje się podłość, niegodziwość itp. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
parszywieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, parszywiećeję, parszywiećeje, parszywiećwiał, parszywiećwieli {{/stl 8}}– sparszywieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ludziach, zwierzętach:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
parszywieć — ndk III, parszywiećeję, parszywiećejesz, parszywiećej, parszywiećwiał, parszywiećeli 1. pot. «o ludziach i zwierzętach: dostawać parchów, okrywać się parchami» 2. «o roślinach (zwłaszcza o bulwach lub owocach): dostawać parchowatych narośli» … Słownik języka polskiego
parszeć — ndk III, parszećeję, parszećejesz, parszećej, parszećszał, parszećeli → parszywieć … Słownik języka polskiego
parszywienie — n I rzecz. od parszywieć … Słownik języka polskiego
sparszywieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}parszywieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
