patentować

patentować
ndk IV, \patentowaćtuję, \patentowaćtujesz, \patentowaćtuj, \patentowaćował, \patentowaćowany
1. «wydawać lub uzyskiwać patent na wynalazek albo wyrób czegoś»

Patentować wynalazki, wyroby.

2. techn. «poddawać obróbce cieplnej drut stalowy przed ciągnieniem na zimno, w celu zwiększenia jego właściwości plastycznych»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • patentować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, patentowaćtuję, patentowaćtuje, patentowaćany {{/stl 8}}– opatentować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać lub otrzymywać dokument poświadczający prawo wyłączności korzystania z jakiegoś wynalazku; …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • patentowanie — n I rzecz. od patentować …   Słownik języka polskiego

  • patentowany — patentowanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. patentować (p.) patentowany w użyciu przym. 1. «taki, na który ktoś otrzymał patent» Wyroby patentowane. 2. pot. «zupełny, niewątpliwy, niepoprawny» Patentowany dureń, leń, osioł …   Słownik języka polskiego

  • opatentować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}patentować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”