- pełnogłos
- m IV, D. -u, Ms. \pełnogłososie, blmjęz. «występowanie w językach wschodniosłowiańskich grup: oro, olo, ere, ele między spółgłoskami, kontynuujących prasłowiańskie: ăr, ăl, er, el; także same grupy: oro, olo, ere, ele»
Słownik języka polskiego . 2013.