- perystyl
- m I, D. -u; lm M. -e, D. -i a. -ów«w architekturze starożytnej: wewnętrzny dziedziniec domu, czasem z ogródkiem, otoczony krytą kolumnadą; także kolumnada otaczająca budowlę, dziedziniec, ogród»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
perystyl — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. i || ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w architekturze starożytnej Grecji i Rzymu: dziedziniec otoczony kolumnadą, osłonięty dachem, którego konstrukcja była wsparta… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Перистиль — Прямоугольные площадь, сад или двор, окруженные крытой колоннадой. Источник: Словарь архитектурно строительных терминов 1. колоннада, обрамляющая площадь или двор дома, храма, общественного здания 2. сама площадь или внутренний двор, окружённые… … Строительный словарь