- pieniacz
- m II, DB. -a; lm M. -e, D. -y«człowiek lubiący się procesować z błahych powodów, zawzięcie się procesujący»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
pieniacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba mająca skłonność, upodobanie do zawziętego, nieustępliwego procesowania się, często z błahego powodu {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Pfennig, der — Der Pfènnig, des es, plur. die e. 1. Ein Nahme einer Münze und eines Gewichtes. 1) Einer Münze. Ehedem wurde eine jede Münze zuweilen ein Pfennig genannt, und noch jetzt kommt zuweilen eine Schaumünze, eine Gnadenmünze, eine Denkmünze u.s.f.… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart